Blog.Zonder foto, niet interessant genoeg en saai.
Zo wees een vriendin gisteren mijn luie manier van bloggen een vinger.
Gelijk had ze natuurlijk.
En pijnlijk ook.
Ik heb het al gedurfd om snel , for the sake of it, een bericht te posten zonder foto.
Zo ff snel tussendoor.
Want ik hèb een blog.
En dan moèt er geblogd worden!
En ja, één luttel bericht per twee maanden is echt een teleurstelling.
Onlangs mezelf de belofte gedaan om er nu eindelijk 'ns terug in te vliegen..
-Een geslaagde blogger moet minstens één post per dag ophoesten.-
Zo wordt gesteld.
Kleine moeite toch? t Kost niet meer dan een kwartiertje per dag! Niet?
Ik heb een blogger-block.
Het is -voorlopig- dan ook het enige onderwerp waarover ik, post na post, kan blijven doordrammen.
Ook saai.
-voor de vriendin: foto hierboven: Peter Sellers, uit de kringloopwinkel, die thuis over mijn schouwmantel waakt-
